Bir varmış, bir yokmuş… Güneşin her sabah gökyüzüne gülümseyerek doğduğu, yıldızların geceleri oyunlar oynadığı bir dünyada, Arkadaşlık Adası adında bir yer varmış. Bu ada, parlak renkli çiçekler, şırıl şırıl akan dereler ve birbirinden güzel dostluk hikayeleriyle doluymuş.
Adanın tam ortasında dev bir meşe ağacı yükselirmiş. Ağacın dallarında kuşlar şarkılar söyler, yapraklarında ise minik yıldız tozları gizlenirmiş. Bu ağacın adı “Dilek Ağacı’ymış, çünkü ona içten bir dilekle dokunan herkesin hayali gerçeğe dönüşürmüş. Ama bir şartı varmış: Dilek, yalnızca bir başkasını mutlu edecekse gerçekleşirmiş.
Bir gün, adada yaşayan sevimli tavşan Pofuduk, küçük bir keşif gezisine çıkmış. Ormanda zıplarken birdenbire yaprakların arasından bir ağlama sesi duymuş. Merakla sese doğru ilerlediğinde, ormanda tek başına oturan bir kaplumbağa görmüş. Kaplumbağanın adı Kabuşmuş ve bu adaya yeni taşınmış.
Pofuduk nazikçe yaklaşmış.
“Merhaba! Neden üzgünsün?” diye sormuş.
Kabuş, başını yavaşça kaldırmış.
“Burada kimseyi tanımıyorum,” demiş. “Herkes o kadar mutlu görünüyor ki, onlara nasıl katılacağımı bilemiyorum.”
Pofuduk gülümsemiş ve dostane bir şekilde elini Kabuş’un omzuna koymuş.
“Endişelenme, Kabuş! Bu adada herkes dostluk arar. Gel, sana Dilek Ağacı’nı göstereyim. Orada bir dilekte bulunabiliriz!”
İkisi beraber ormanın içinden geçerek büyük meşe ağacına ulaşmışlar. Ağacın altında kuşlar ve kelebekler dans ediyormuş. Pofuduk, Kabuş’a ağaca dokunmasını söylemiş. Kabuş gözlerini kapatıp içten bir dilekte bulunmuş: “Keşke bana yardım eden herkese neşe verebilecek kadar cesur olsam.”
O anda ağacın yapraklarından küçük altın tozları dökülmeye başlamış! Kabuş’un kabuğu bir anda renklenmiş; mavi, pembe ve yeşil ışıltılarla parlamış. Artık Kabuş’un kabuğunda adanın en güzel desenleri varmış. Bu desenler her seferinde Kabuş’un mutlu olduğu kadar parlarmış.
Adadaki diğer hayvanlar, Kabuş’un renklerini fark etmiş ve etrafında toplanmışlar. Hepsi Kabuş’la tanışmak ve onun hikayesini dinlemek istemiş. Pofuduk, gülümseyerek Kabuş’a dönmüş:
“Gördün mü? Senin mutluluğun başkalarını da mutlu ediyor. Artık hepimiz dostuz!”
O günden sonra, Kabuş ve Pofuduk adanın her köşesini birlikte keşfetmişler. Yeni arkadaşlarıyla oyunlar oynamış, şarkılar söylemiş ve Dilek Ağacı’nın altında yıldızların parıltısını izlemişler. Çünkü Arkadaşlık Adası’nda her yeni dostluk, bir yıldız gibi parlayarak adayı biraz daha güzelleştirirmiş.
Ve masal burada mutlu bir şekilde devam etmiş…
Bu masal hoşunuza gittiyse eğer bu da hoşunuza gidebilir: Mutlu Kasaba’nın Sırları
