Bir varmış, bir yokmuş… Yemyeşil bir ormanda minik, beyaz bir tavşancık yaşarmış. Tavşancığın en sevdiği oyuncağı kocaman, kırmızı bir topmuş!
Bir sabah tavşancık, kırmızı topunu almış ve yuvasından dışarı çıkmış. “Hop hop hop!” diye zıplayarak oynamaya başlamış. Ama top birden yuvarlanmış ve büyük bir ağacın arkasına saklanmış.
Tavşancık çok şaşırmış. Kulaklarını dikmiş, “Topum nerede?” diye sormuş.
O sırada kocaman bir fil yanına gelmiş.
Fil, “Ne oldu, Tavşancık?” diye sormuş.
Tavşancık, “Topum kayboldu!” demiş.
Fil, uzun hortumunu kaldırmış ve “Dur bakayım,” diyerek ağacın arkasına uzanmış. İşte orada, kırmızı top!
Tavşancık çok mutlu olmuş. “Teşekkür ederim, Fil!” demiş.
Sonra birlikte oynamaya başlamışlar. Tavşancık topu yuvarlamış, Fil de hortumuyla geri atmış. “Hop hop hop!” diye oynamışlar.
Güneş batarken, tavşancık topunu alıp yuvasına dönmüş. Yatağına uzanmış ve “Ne güzel bir gün oldu!” diye mırıldanmış.
Ve böylece herkes mutlu bir şekilde uykuya dalmış.
