Bir varmış, bir yokmuş… Renkli çiçeklerle dolu, kocaman bir ormanda, Altın Tüy adında sevimli bir kuş yaşarmış. Altın Tüy’ün tüyleri güneş gibi parlarmış ve bu yüzden herkes onu çok severmiş. Ama Altın Tüy’ün en sevdiği şey arkadaşlarıyla oyun oynamakmış.
Bir sabah, Altın Tüy gözlerini açmış ve “Bugün ne güzel bir gün!” demiş. Güneş gökyüzünde pırıl pırıl parlıyor, rüzgar çiçeklerin mis kokusunu yayıyormuş. O sırada Minik Tavşan yanına gelmiş. Minik Tavşan’ın kocaman kulakları sevinçle sallanıyormuş.
“Altın Tüy, saklambaç oynayalım mı?” demiş Minik Tavşan.
Altın Tüy hemen kanatlarını çırpmış. “Tabii ki oynayalım!” demiş.
Bütün orman arkadaşları bir araya gelmiş: Zıp Zıp Kurbağa, Şıpır Balık, Çalışkan Karınca ve Kıvırcık Kirpi. Hep birlikte saklambaç oynamaya başlamışlar. Altın Tüy onları sayarken, herkes kahkahalarla saklanacak yer arıyormuş.
Altın Tüy, önce Kıvırcık Kirpi’yi bulmuş. “Tüylerin çalıların arasından görünüyor, Kıvırcık!” diye gülmüş. Sonra Zıp Zıp Kurbağa’yı su birikintisinin içinde saklanırken yakalamış. Şıpır Balık’ı bulmak zor olmuş çünkü o suyun içinde saklanmış. Ama Altın Tüy’ün keskin gözleri sayesinde Şıpır’ı da bulmuş.
Sonunda sıra Minik Tavşan’a gelmiş. Altın Tüy kanatlarını çırparak her yere bakmış ama Minik Tavşan yokmuş! Tam pes etmek üzereyken, bir ağacın altında titreyen bir yaprak görmüş. Yaprağı kaldırınca, Minik Tavşan kıkır kıkır gülerek ortaya çıkmış.
“Hepinizi buldum! Çok eğlendim!” demiş Altın Tüy. Arkadaşları da “Biz de çok eğlendik!” diye bağırmışlar.
O günden sonra, ormandaki her gün bir macera olmuş. Altın Tüy ve arkadaşları bazen yarış yapmış, bazen meyve toplamış, bazen de şarkılar söylemiş. Her zaman birbirlerine yardım etmişler ve neşe içinde yaşamışlar.
Gökyüzünde Altın Tüy’ün parıltısı görünüyorsa, bilin ki ormanda bir oyun vardır!
Ve masal burada biter, tüm çocuklar güler.
Bu masalımızı beğendiyseniz eğer, bu masalımızı da beğenebilirsiniz: Gülücük Adası’nın Renkli Balıkları
