Bir varmiş, bir yokmuş. Uçsuz bucaksız bir okyanusun derinliklerinde Mutlu adında küçük bir mavi balina yaşarmış. Mutlu, her sabah gökyüzüne bakar ve içinden düşler kurarmış. “Acaba okyanusun ötesinde neler var?” diye düşünürmüş.
Bir gün Mutlu, suyun yüzeyine çıktığında gökyüzünde parlak renklerden oluşan bir gökkuşağı gördü. Bu görünüme o kadar hayran kaldı ki, hemen yanına gitmek istedi. Ama gökkuşağı o kadar uzaktaydı ki, Mutlu hangi yöne yüzeceğini bilemedi.
“Belki martılardan yardım isteyebilirim,” diye düşünerek yola koyuldu. Bir süre yüzdükten sonra beyaz bir martı grubuna rastladı.
“Merhaba martı dostlar!” dedi Mutlu. “Gökyüzünde şu renkli şeyi gördünüz mü? Onun yanına gitmek istiyorum.”
Martılar kahkaha attı. “Ah, o bir gökkuşağı! Ama onun yanına gitmek zor, çünkü o hep uzakta gibi görünür. Ama yine de ilerideki mercan kayalıklarında yaşayan Bilge Kaplumbağa’ya sorabilirsin. O sana yol gösterebilir.”
Mutlu, martılara teşekkür edip mercan kayalıklarına doğru yola çıktı. Orada yaşlı, ama güler yüzlü bir kaplumbağa onu karşıladı.
“Merhaba Bilge Kaplumbağa! Gökyüzünde gördüğüm gökkuşağına ulaşmak istiyorum. Bana yardımcı olabilir misiniz?” diye sordu Mutlu.
Bilge Kaplumbağa gülümseyerek cevap verdi: “Ah, sevgili Mutlu, gökkuşağı bir yer değil, bir his gibidir. O, yağmurdan sonra çıkan gökyüzünün hediyesidir. Ama renklerini kalbinde hissetmek istiyorsan, okyanusta yeni dostlar edin ve onlarla paylaşım yap.”
Mutlu biraz düşünüp bu fikri sevdi. Yolda giderken minik bir denizanası gördü. Denizanası korkmuş ve çok üzgün görünüyordu.
“Ne oldu, küçük dostum?” diye sordu Mutlu.
“Kayboldum ve evimi bulamıyorum,” dedi denizanası.
Mutlu, “Hadi birlikte arayalım!” dedi. Saatler sonra denizanasının çiçek gibi açan bir mercan resifinde yaşayan ailesini buldular. Denizanası o kadar mutlu oldu ki Mutlu’ya tüm kalbiyle teşekkür etti.
O gece Mutlu, okyanusun yüzeyine çıktı ve gökyüzüne baktı. Gökkuşağı yine oradaydı. Ama bu kez, Mutlu onun gerçek anlamını anladı.
“Gökkuşağının en güzel renkleri, dostluğun ve yardımlaşmanın renkleridir,” diye düşünerek derin bir uykuya daldı.
Ve Mutlu, o günden sonra okyanusun en sevilen balinası oldu. Ne zaman birisi yardıma ihtiyaç duysa, hep yanlarında oldu.
Gökten üç elma düşmüş: Biri bu masalı dinleyenlere, biri anlatanlara, biri de dostluk ve yardımlaşmanın renklerine!
