Bir varmış, bir yokmuş…
Gökyüzünün üstünde, bulutların arasında saklı, Renkli Balonlar Ülkesi varmış. Bu ülkede her şey balonlardan yapılırmış: evler balondan, ağaçlar balondan, hatta kediler bile yumuşacık balonlardanmış!
Bu ülkede Mino adında küçük, meraklı bir tavşan yaşarmış. Mino’nun en sevdiği şey balonlarla oynamak ve onlarla gökyüzüne doğru zıplamakmış. Her sabah uyanınca, penceresini açar ve “Merhaba gökkuşağı! Merhaba balon kuşlar!” dermiş.
Bir gün, Mino bir ses duymuş:
“Uuuu… uuuu…”
Bir bakmış ki, minik bir mavi balon ağlıyormuş.
“Aaa, ne oldu sana baloncuk?” demiş Mino.
Mavi balon, “Ben arkadaşlarımı kaybettim. Onlar rüzgârla uçup gittiler!” demiş, gözlerinden minik su damlaları çıkararak.
Mino hemen gülümsemiş:
“Üzülme! Ben sana yardım ederim! Hadi onları birlikte bulalım!”
Ve böylece, Mino ile mavi balon el ele tutuşmuş (tabii ki balonun ipinden!), yumuşacık balon ağaçlarının arasından geçmişler, pamuk şeker bulutlarının üstünde sekmişler, şarkılar söyleyerek ilerlemişler.
Yolda onlara başka arkadaşlar da katılmış:
- Renkli baloncuklar saçan Balık Balon,
- Uçarken neşeyle çan sesi çıkaran Çan Balon,
- Kendi etrafında dönen dansçı Pembe Balon.
Birlikte şarkılar söylemişler:
“Zıp zıp zıplayalım,
Gökte balon bulalım!
Neşeyle gülümseyelim,
Hep birlikte eğlenelim!”
Sonunda bir tepenin üzerinde, rüzgârla savrulan diğer balonlar gökyüzüne takılmış şekilde sallanıyormuş. Mino ve arkadaşları onları yavaşça aşağı çekmiş. Mavi balon arkadaşlarını görünce gülücükler saçmış!
O günden sonra Renkli Balonlar Ülkesi’nde her gün bir neşe günü olmuş. Mino ve balon arkadaşları birlikte oynar, dans eder, bol bol sarılırlarmış.
Ve masal burada bitmemiş… çünkü Mino ve arkadaşları hâlâ gökyüzünde, balonlardan kalpler çizerek neşe dağıtıyorlarmış!
Gökkuşağı kadar renkli, balon kadar hafif, gülüşler kadar güzel günler seninle olsun!
SON
Bu masalı beğendiniz mi? Size göre bir masalımız daha var: Bıcırık Tavşan ve Büyülü Orman
